"Wat mij raakt zijn de beelden van wanhoop, ogen gericht op de medemens, zoekend naar veiligheid, warmte en liefde!
Een baby op de IC die zich veilig waant in de handen van volwassenen,
een bloot lijfje met alleen een luier aan, aan de beademing.
Deze baby zal uiteindelijk gedood worden,
door kille raketten, door kille wapens, door kille handen, door kille harten.
Ik begrijp de wereld niet meer,
waar is het respect voor elkaar gebleven,
de geborgenheid?
Waar zijn de warme handen, de warme harten,
de liefdevolle en begripvolle glimlachen?
Ogen zoeken ogen, mensen ogen zoeken menselijke ogen.
Maar waar dan?
Mijn energie, jouw energie, onze energie moet toch verschil kunnen maken,
als we deze bundelen, het universum insturen, de kosmos,
dan moet er toch ergens een kil hart ontdooien,
een kille hand warm worden,
een kil wapen veranderen in voedzame soep!
Laat onze energie daar heen gaan waar het zo nodig is.
Om zachtheid en liefde te brengen.
Zodat we elkaar terug mogen vinden en samen gaan werken,
de verschillen omarmen
en een gelijkwaardige liefdevolle en respectvolle samenleving creëren."