“Mijn activiteiten komen voornamelijk voort uit mijn persoonlijke drijfveer, deels is dit vanuit het geloof. Met name leef ik vanuit de opdracht het Goede te doen. In die zin is Jezus een grote inspiratie voor mij. Tegelijkertijd ben ik me er van bewust dat dit geen exclusieve opdracht is voor de kerken. Ik houd van inclusief denken.”
Bernadette Beunders kijkt tevreden terug op haar jeugd. “Ik ben geboren in 1960 in Lemelerveld, een dorp midden in Salland. Ik kom uit een katholiek nest, kerkelijk zeer betrokken. Zowel mijn vader als mijn moeder waren werkzaam in het onderwijs. Ik heb drie broers en een zus. In de tijd waarin ik opgroeide waren we gericht op verandering en een veelbelovende toekomst. We hoopten op vrede op aarde, een betere verdeling van kansen en bezit voor iedereen en goede zorg voor het milieu. We waren er ook van overtuigd dat veranderingen binnen de katholieke kerk spoedig zouden worden gerealiseerd: vrouwen in het ambt; priesters die mogen trouwen en een ruimere blik op seksualiteit.
Na de middelbare school heb ik gestudeerd aan de pedagogische academie in Zwolle. Met het diploma op zak heb ik als juf voornamelijk in het Speciaal Onderwijs gewerkt. Ik ging wonen in Deventer en heb daar mijn man ontmoet. Na enkele jaren verhuisden we naar Raalte. Hier hebben we onze dochter en twee zoons gekregen. Inmiddels wonen we in Assen en zijn we de trotse opa en oma van drie kleinkinderen.
Inspiratie
Ik heb aanvankelijk gekozen voor het onderwijs, geïnspireerd door het mooie werk dat mijn ouders deden. Religie heeft wel altijd mijn warme belangstelling gehad. Ik vond het fijn om naar de kerk te gaan en genoot van de sfeer, de muziek, de Bijbelverhalen. Maar rond mijn twintigste belandde ik in een geloofscrisis. Ik heb ruim de tijd genomen om het geloof in een voor mij juist perspectief te plaatsen. Toen de gezinssituatie het toeliet ben ik naast mijn werk weer gaan studeren. Ik heb gekozen voor religiestudies in Nijmegen. Ik wilde kennis opdoen en een brede visie ontwik- kelen over onze wereldreligies.
Na de bachelor was het mogelijk om de master Geestelijk Verzorger te volgen. Ik wist direct dat ik dit wilde doen. Het paste precies. Mensen met niet vanzelfsprekende kansen en ontwikkelingsmogelijkheden hebben altijd mijn aandacht gehad. Ik werk vanaf 2007 bij Vanboeijen, de Trans en Cosis voor alle mensen met 24-uurszorg, onafhankelijk van welke levensbeschouwelijke achtergrond men ook heeft. Iedereen is wat dat betreft gelijk.
Als hulpverlener wil ik graag het goede in elke mens naar voren halen, iemand als het ware ‘tevoorschijn kijken’. Dit is een mooie uitspraak van een collega geestelijk verzorger die ik graag hanteer. Mensen komen met zingevingsvragen, maar ook voor rouwverwerking bij mij. Ik heb veel persoonlijke gesprekken en gebruik vaak muziek. Het mooie is dat ik erg veel van mijzelf kwijt kan in dit werk. Ik houd van het directe contact met de mensen, van wederkerigheid.
Digitaal
In deze coronatijd gaat er veel digitaal. Kerkdiensten worden opgenomen en uitgezonden via You Tube. Dit is openbaar en via Vanboeijen TV kan iedereen de uitzendingen bekijken.
We vergaderen via ‘Zoom’ en ‘Teams’. Met bewoners ga ik veel beeldbellen en wandelen met mondkapjes op. We zoeken creatieve oplossingen. Bewoners gaan al bijna een jaar gebukt onder de coronaregels. Dat valt niet altijd mee. We proberen er met zijn allen de moed in te houden.
Normaal hebben wij in de kerkdienst veel dialoog. We zijn in gesprek met de bewoners. Zij reageren altijd spontaan op uitspraken van ons. Dat kan nu niet. Maar door de uitzendingen houden we toch contact en blijven we letterlijk in beeld. Corona is een beproeving voor iedereen. Ze hebben er onderhand genoeg van. Gelukkig mogen ze nu, weliswaar in hun eigen bubbel, naar dagbesteding. Maar alles is afgepast. Er is nu bijna geen ruimte voor bijeenkomsten: soos, kerk, paardrijden, zwemmen, bezoek…
Verschillen
Het is inspirerend om met mensen van verschillende achtergronden om te gaan. Mijn directe collegae zijn lid van de PKN. Geloofsinhoudelijk staan we veelal op één lijn, al zijn er wel culturele verschillen. Het taalgebruik is anders, zo kent het Onze Vader andere woorden in de katholieke en de protestantse versie. Er zijn andere liederen, vooral teksten van kerstliederen verschillen. Maar de liturgie krijgt steeds meer overeenkomsten. Zo kent de PKN de liturgische kleuren, het gebruik van de paaskaars en de adventskrans. Uiteraard blijven er verschillen in opvattingen, met name over de betekenis van de communie.
Voorgaan
In coronatijd, als ik niet zelf hoef voor te gaan bij Vanboeijen of op de Trans, kan ik op een zondag voorgaan in de kerkdienst in onze kerk, samen met andere mensen uit de werkgroep. Helaas kunnen de kerkdiensten nu niet doorgaan. Ik vind het inspirerend om voor te gaan.
Ik probeer mijn hobby’s zoveel mogelijk te combineren. Zo fiets ik naar mijn werk door mooie natuurgebieden, maak ik veel muziek op mijn werk en brei ik tijdens t.v. kijken. Ik probeer elke dag te lezen en te wandelen en in de zomer elke dag een duik te nemen in de Baggelhuizerplas. Overigens breng ik ook veel tijd door met mijn man, kinderen en kleinkinderen.”
Wat wil je verder nog kwijt?
“Ik wens iedereen veel geduld en hoop dat het ooit weer goed komt.”
Ton Kuis