"Voor mij is het geloof iets wat bij het leven hoort, zowel bij de dagelijkse dingen als bij de belangrijke gebeurtenissen in het leven. Maar geloof is voor mij niet alleen iets voor mijzelf.
Ik vind het met elkaar beleven van het geloof en deel uitmaken van de geloofsgemeenschap ook heel belangrijk. Hierdoor herken je veel van je eigen ideeën en gevoelens. En dan bedoel ik de kerkgang, maar niet alleen het samen vieren van de eucharistie maar ook de overige parochieactiviteiten."
Aan het woord is Pauline Bouma, sinds kort lid van de locatieraad Assen.
"Ik ben geboren in 1975 in Joure als enig kind. Mijn ouders zijn gereformeerd, maar niet erg betrokken bij de kerk. Mijn pake en beppe daarentegen wel. Door hen heb ik de betrokkenheid bij de kerk wel van dichtbij gezien. Mijn beppe zong altijd christelijke liederen. Van haar heb ik denk ik ook mijn liefde voor muziek geërfd.
Ik heb nog belijdenis gedaan in de gereformeerde kerk, maar toen ik Arjan leerde kennen heb ik kennis gemaakt met de Katholieke Kerk. Daar voelde ik mij veel meer thuis. We zijn dan ook in de Katholieke Kerk in Heerenveen getrouwd. Toen we in Assen zijn gaan wonen ben ik katholiek geworden.
Tot mijn 18e woonde ik in Joure. Toen ben ik gaan studeren in Groningen. Daar heb ik eerst op kamers gewoond en later samen met Arjan. In 2000 zijn we naar Assen gekomen. In 2006 ben ik mijn eigen administratiekantoor begonnen. Eerst vanaf zolder en in 2009 vanuit onze verbouwde garage in Kloosterveen. Sinds 2012 heb ik geen kantoor meer aan huis, maar zit mijn kantoor in de Kloosterveste."
Welke activiteiten doe je in de parochie?
"Een parochiegemeenschap kan alleen maar een levende gemeenschap zijn als mensen zich hiervoor inzetten. En gelukkig zijn dat er in onze parochie heel veel. In de loop van de jaren heb ik al veel verschillende dingen gedaan; van kindernevendienst, crèche, kerkrijden, kerst rond de kribbe, het Enchanté-koor, parochie-administratie, Kerkklok-administratie tot kinderkoor en werkgroep gezinsvieringen. Kindernevendienst en crèche vind ik heel belangrijk, maar mijn focus is nu wat breder dan de leeftijd tot twaalf jaar.
Op dit moment ben ik actief bezig met de werkgroep gezinsvieringen (kinderen én jongeren) en dan met name met de muziek. Ook zing ik mee in het projectkoor van de gezinsvieringen en af en toe in een projectkoortje. Daarnaast speel ik orgel bij de gezinsvieringen en tijdens de koorrepetities van het projectkoor.
Toen Wilma gedoopt werd vroeg pastoor Buit ons om gastouders te worden voor de vormsel-catechese. Dit traject van drie jaar hebben we met veel plezier begeleid. Inmiddels hebben onze oudste drie kinderen ook vormsel gedaan.
Gelukkig is er nu wel weer animo en is er in november weer een nieuwe grote groep gestart. Maar alleen een vormselgroep en een eerste communiegroep is niet voldoende om de kinderen en jongeren ook te binden aan de kerk. Daarom zijn de gezinsvieringen ook belangrijk. We willen proberen om deze catechesegroepen hier ook actief bij te betrekken. Pastor Garcia is hier zelf ook heel actief mee bezig. Deze activiteiten sluiten goed aan bij mijn functie in de locatieraad.
Nu ga je tijd steken in de locatieraad. Waarom?
"Ik ben gevraagd om de cluster catechese binnen de locatieraad op mij te nemen. Ik vind catechese een belangrijk onderdeel in een opbouwende kerk. Door lid te zijn van de locatieraad ben ik betrokken bij de gang van zaken en besluitvorming binnen onze locatie. Dit was voor mij ook een reden om ja tegen deze functie te zeggen.
Het is fijn om mee te praten en denken over zaken die geregeld moeten worden. Ik hoop dat ik hier de komende jaren meer mijn stempel kan drukken door de jongeren actief aan andere activiteiten te laten deelnemen. Ik vind het belangrijk dat zij een betrokkenheid voelen bij onze kerkgemeenschap en dat is iets waar we aan moeten werken.
De Boumaatjes zijn erg actief in de parochie. Hoe kun je het hele gezin daartoe motiveren?
Ik denk dat Arjan en ik dat altijd gedaan hebben door zelf actief te zijn en hen hier actief bij te betrekken. Natuurlijk waren ze niet altijd enthousiast om mee te gaan toen ze klein waren. Maar als klein kind vind ik niet dat je ze die keuze moet geven. De kerkgang hoort er wekelijks bij, net als de kindernevendienst en doordat ze er altijd zijn geweest zijn ze ook bekend met de kerk, het geloof en de geloofsgemeenschap. Het geeft mij een dankbaar gevoel om nu te zien dat ze zelf taken oppakken die hen aanspreken, zoals misdienaar, lector, streamer, zanger of in de muziekgroep.
Tekst: Ton Kuis | Foto's: Fam. Bouma