De Eucharistie is na het doopsel (en het vormsel) het derde initiatiesacrament van de Katholieke Kerk. Het is het sacrament waarin Jezus Christus Zijn verheerlijkt Lichaam en Bloed -zichzelf- aan ons geeft, opdat we ons ook in liefde geven aan Hem en ons in de heilige Communie met Hem en Zijn Kerk verenigen.
Zo worden we verbonden tot het éne Lichaam van Christus, Zijn Kerk. Deze eenheid wordt dus op passende wijze tot uitdrukking en op wonderbare wijze tot stand gebracht.
Tijdens het laatste Avondmaal, in de nacht waarin Jezus werd overgeleverd, heeft Hij de Eucharistie ingesteld. Zo heeft Hij aan zijn geliefde bruid, de Kerk, de gedachtenisviering van zijn dood en verrijzenis toevertrouwd als sacrament van Zijn goedheid, teken van eenheid, band van liefde, Paasmaaltijd, waarbij Hij wordt genuttigd om het hart van de leden van Zijn Lichaam, met genade te vervullen en een onderpand van de toekomstige heerlijkheid te geven.
Daarom is voor de Katholieke Kerk de Eucharistie 'de oorsprong en het hoogtepunt van heel het christelijke leven', alle overige sacramenten, evenals alle kerkelijke ambten en apostolaatwerken zijn dus op de heilige Eucharistie gericht, want in de heilige Eucharistie ligt heel het geestelijk goed en bron van de Kerk, namelijk Christus zelf, die tijdens de eucharistieviering zijn verlossing wil voltooien. De christenen hebben op verschillen de manieren dit sacrament naam gegeven.
Graag wil ik bij dit eerste deel de verschillende benamingen van de Eucharistie in het kort behandelen.
Eucharistie: Is de dankzegging aan God, die de wonderdaden van God verkondigt.
Maaltijd des Heren: Het gaat om het laatste avondmaal dat de Heer met zijn leerlingen op de avond vóór zijn lijden genuttigd heeft en om de anticipatie op het bruiloftsmaal van het Lam in het hemelse Jeruzalem.
Breken van het brood: Aan deze handeling zullen de leerlingen Hem herkennen na de verrijzenis en met deze uitdrukking zullen de eerste Christenen hun eucharistische bijeenkomsten aanduiden. Hiermee willen ze aangeven dat al wie het ene gebroken brood, Christus, nuttigt, met Hem verenigd wordt en één Lichaam met Hem vormt.
Gedachtenis van het lijden en de verrijzenis van de Heer of Heilig offer: Dit sacrament is het ene offer van Christus, onze Verlosser, dat het tegenwoordig stelt en de offergave van de Kerk insluit; of ook heilig misoffer, 'offer van lof' (Heb. 13, 15), een geestelijk zuiver en heilig offer, aangezien het alle offers van het Oude Verbond voltooit en overstijgt.
Heilige en goddelijke liturgie: Heel de liturgie van de Kerk vindt in de viering van dit sacrament, haar centrum en meest verdichte uitdrukking. In dezelfde zin noemt men het ook viering van de heilige mysteriën. Men spreekt ook over het allerheiligste Sacrament, omdat het hét Sacrament der Sacramenten is. Met deze naam duidt men ook de eucharistische gedaanten aan die in het tabernakel bewaard worden.
Heilige Mis: De liturgie waarin het heilsmysterie zich voltrokken heeft, eindigt met de uitzending (missie) van de gelovigen, opdat zij de wil van God vervullen in hun dagelijks leven en de Blijde Boodschap in de wereld laten weerklinken door hun woorden en daden.
Communie (eenheid): Wij verenigen ons door dit sacrament met Christus om één enkel Lichaam - Zijn Kerk te vormen; ook krachtens het ene en zelfde geloof dat we belijden door deel te nemen aan de heilige Communie.
Andere benamingen voor de heilige communie zijn: brood van de engelen, brood uit de hemel, geneesmiddel dat onsterfelijk maakt, viaticum (reisvoedsel)... De katholieken hebben door de jaren heen verschillende benamingen gebruikt, maar wel altijd van dezelfde wonderbaarlijke sacramenten geleefd.
Wordt vervolgd....
Pastor H. Garcia