gemeenschapsopbouw

U heeft al een paar keer kunnen lezen dat er vacatures zijn in de locatieraad: de functies van algemeen lid en secretaris. Parochianen zijn benaderd, maar zonder succes. Nu bestaat de kans dat er parochianen zijn die altijd al deel wilden uitmaken van de locatieraad om iets voor onze kerkgemeenschap te kunnen betekenen, maar nooit zijn gevraagd.

Natuurlijk is Maarten Luther (10 november 1483–18 februari 1546) de derde kerkcriticus na Wycliffe en Hus. Maarten treedt op 23-jarige leeftijd in als Augustijner monnik en wordt een jaar later priester gewijd. Nog een jaar later, in 1508 wordt hij benoemd tot hoogleraar moraaltheologie aan de universiteit van Wittenberg, waar hij later zijn stellingen aan de deur zal spijkeren. Dat gebeurt op 31 oktober 1517.

Hoofdbezwaar is de handel in aflaten waardoor rijkere mensen  de beoogde boetedoening, ter vergeving van zonden, kunnen ontlopen. Hij gaat ervan uit dat de paus het met hem eens is. Op 23 augustus 1518, bijna een jaar later, heeft paus Leo X een schrijven aan kardinaal Thomas Cajetanus laten uitgaan waarin de opdracht staat dat Maarten als notoire ketter gedagvaard moet worden.

In 1519 vindt er een dispuut plaats waarbij Maarten de strijd aanbindt met Johannes Eck. Onderwerp is het primaat van de paus. Maarten ontkent het goddelijke karakter van het primaatschap van de paus. Eck ziet daarin dat Maarten op een lijn staat met eerdergenoemde Wycliffe en Hus. Door begrip voor de leer van Hus te tonen maakt Maarten zijn positie er niet beter op.

In 1520 stuurt Maarten een schrijven naar de paus waarin hij samenvat wat hij doceert. In dat jaar worden de geschriften van Maarten in Leuven openlijk verbrand. Maarten reageert hierop door het pauselijk wetboek openlijk te verbranden. In 1521 wordt Maarten geëxcommuniceerd. Hierop volgt normaliter een rijksban. Deze zou uitgevoerd moeten worden door de dan nog jonge Karel V. Karel wil evenwel niet dezelfde blunder maken als die welke bij Hus werd begaan. Hij heeft voor het concilie van Worms in 1521 een vrijgeleide van de keizer gekregen. Toen de verzamelde geestelijkheid Karel V smeekte om Luther levend te verbranden, antwoordde Karel: "Ik zal niet blozen als Sigismund".

Maarten schrijft de vertaling van het nieuwe testament in het Duits, naar verluidt gebruikmakend van een kritische uitgave van Erasmus. Later zal hij ook het Oude Testament in het Duits uitgeven.

Paul Spoormans

Iedere ochtend maakt zij de laatste jaren een fietstochtje in de omgeving van Gieten. Dat is voor Magda de Groot een van de rituelen na haar pensionering. En daarna voltrekt de dag zich met een breed scala aan activiteiten.

Aan tafel met de 86-jarige Max de Rooij is er geen gebrek aan gespreksstof. In het appartement aan de stille kant van de Vaart in Assen gaat een deel van de geschiedenis van onze parochie in vliegende vaart voorbij. Met vooral aandacht voor de hoogtepunten. De minder prettige ervaringen laat hij graag onbesproken vanuit zijn optimistische levensinstelling.

Na de MULO gaat hij aan de slag in de herenmodezaak van zijn vader. "Nadat hij het kleinseminarie had afgemaakt ontmoette hij mijn moeder. In Breda ging hij om de kost te verdienen in een confectiezaak werken. Hij kwam in Assen terecht omdat daar de pettenfabriek van Kosterman te koop was. Dat was op den duur geen zakelijk succes. Daarom begon hij in een gesloten huis aan de Vaart met de verkoop van kleding voor mannen en jongens. Daar ben ik ook geboren. En nu woon ik er een paar honderd meter vandaan.
Mijn vader was later voorzitter van de katholieke middenstanders in Assen. Ook werd hij raadslid voor de KVP als een eenmansfractie. Samen met de Partij van de Arbeid, die de meerderheid had in de raad, zorgde hij voor een koopavond in de gemeente "

Parochiebestuur
Zijn vader was ondertussen ook nog lid van het Parochiebestuur. "Ik heb die functie ook bekleed tussen 1977 en 1981. Werd in 1978 voorzitter en legde die taak neer na een wijziging in de bestuurlijke structuur. Frans Ossewijer was mijn opvolger."
Tot 1994 was hij dertien jaar penningmeester van de Parochiële Caritas Instelling. "Dat was een heel plezierige taak omdat we als bestuur heel prettig met elkaar omgingen. En pastoor Beeres paste daar precies bij. Door de verkoop van het landgoed Valkenstijn konden we de rente van de opbrengst ook besteden aan het kleinschalig lenigen van de noden."

Orgel
Lachend vertelt hij over de gang van zaken rond een nieuw orgel aan het einde van de zeventiger jaren. "Het pijpwerk van het oude orgel werd verkocht en bracht 8000 gulden op. De ontbrekende 18.000 gulden werd door een zeer actieve orgelcommissie met verschillende acties opgebracht. Het bracht veel leven in de parochie."

Op verschillende andere manieren maakte hij zich verdienstelijk in de maatschappij. Van de Stichting Ouderenwerk Assen (SOWA) tot het Jeugdverkeerspark en de Seniorenraad. "Ik heb dat met heel veel plezier allemaal gedaan omdat het altijd in een prettige sfeer was. Er waren geen conflicten omdat de onderlinge sfeer altijd goed was."

Noodlot
In zijn zestigste levensjaar sloeg het noodlot toe. "Een tumor in de buik werd weggehaald, zware chemische kuren waren nodig, gevolgd door operaties en bestralingen. Daar kwamen later nog twee hartinfarcten en een brughoektumor bij. Daardoor ben ik doof aan mijn linkeroor. Ik leef eigenlijk in extra tijd dankzij het Wilhelmina Ziekenhuis, het UMCG en de apotheker.
We beleven ons geloof tegenwoordig enigszins gedwongen op afstand en doen het op ons eigen manier. En gelukkig brengt de mooie vernieuwde Tau ons op de hoogte van alle ontwikkelingen in de parochie. We hebben onze kerkelijke bijdrage vastgelegd voor langere tijd. Maar we zijn soms kritisch op de gedragingen van kerkelijke autoriteiten. En vragen we ons af en toe af of Onze Lieve Heer niet kan ingrijpen in een aantal crisissen in de wereld. Centraal staat bij ons altijd de vraag hoe je met mensen omgaat. Dat is het allerbelangrijkst."

Symbolisch
De zondag is zo'n beetje symbolisch voor hun huidige manier van leven. "We staan niet al te vroeg op en kleden ons in alle rust aan. Dan lekker ontbijten en is het tijd voor Buitenhof op de tv. 's Middags een kleine wandeling en bezoek bij de kinderen. We genieten van een aantal programma's op de buis. Zoals een wandeling door Rome, waar we ooit zelf ook op bezoek waren. En een bezoek aan Cordoba was ook geweldig."

Hij mist geen voetbalwedstrijd op de tv. Voetbalde zelf tot op hoge leeftijd bij Achilles. En één keer in de week fietst hij elektrisch ondersteund nog naar 'de zaak', het herenmodebedrijf dat nu gerund wordt door een volgende generatie De Rooij. Even een paar uurtjes de financiële administratie verzorgen en trots constateren dat de opvolgers het goed doen. Geen zes dagen in de week meer werken met veertien dagen vakantie. Nu alleen genieten van kostbare herinneringen. Samen met zijn vrouw Mellie.

Tekst: Ton Kuis  |  Foto: Familiearchief

Op 4 maart heeft de locatieraad haar overleg gehad. We hebben onder andere onderstaande punten besproken.

Op 17 april heeft de locatieraad haar overleg gehad. We hebben onder andere onderstaande punten besproken.

De Statie Gieten heeft zijn ontstaan voornamelijk te danken aan de overname in de jaren '62/'63 van de vorige eeuw van de slachterij Udema in Gieten door Unilever. Werknemers uit katholiek Brabant werden overgeplaatst naar Udema, maar hadden in Gieten geen plek voor de zondagse kerkdienst.
Aanvankelijk kwam men samen in Rolde, in café-restaurant 't Hof van Rolde. Voorganger was Pater Plum, van Mariëncamp. Al vrij snel, zo blijkt uit mondelinge overleveringen van de heren Cees Roks en Flip Veldhoven, werden misdiensten door de priesters uit Assen gehouden in het Nutsgebouw aan de Asserstraat.
De kerkelijke gemeenschap in Gieten werd in dit tijd al als Statie Gieten aangemerkt. Grondleggers waren de heren Jo Bevers en Cees Roks, kort daarna bestuurlijk aangevuld met de heren Flip Veldhoven en Henk van Ewijk.

Aalmoezenier Hubers deed de H.Mis in het Nutsgebouw; kazuivels, kelken en de andere benodigdheden waren tweedehands verkregen en de Gebr. Dijkhuizen hadden in hun stelmakerij een loeizwaar altaar met steen vervaardigd.
De godsdienstlessen werden in die tijd liefdevol verzorgd door zuster Beata.

Van het Nutsgebouw volgde in latere jaren een verhuizing naar 't Verenigingsgebouw aan de Eexterweg, en tegenwoordig wordt gekerkt in de Gereformeerde Kerk aan de Schoolstraat.

In 2009 was het vijftig jaar geleden dat een handvol katholieken in Rolde een statie oprichtten. De intentie was om een eigen parochie te stichten. Daar is het gezien de te kleine aanwas nooit van gekomen.

De Statie Rolde maakt deel uit van de Parochie H. Franciscus van Assisi en hoort bij de locatie Maria Tenhemelopneming in Assen. Ze heeft een zelfstandige status. Er wordt gebruik gemaakt van de eeuwenoude Jacobuskerk in Rolde waar iedere eerste zaterdagavond van de maand een kerkdienst is. Meestal is dit een eucharistieviering, maar het kan ook een woord- en communieviering zijn onder leiding van een statielid. Tevens zijn er vieringen op Kerstavond en in de Paasnacht.

De statie heeft een bestuur dat de gang van zaken regelt zoals de vieringen en alles wat daar bij komt kijken, de actie Kerkbalans, het bezoeken van ouderen en zieken. Het bestuur komt zes keer per jaar bij elkaar.

Het bestuur kan niet zonder een grote groep vrijwilligers die graag bereid zijn om te helpen met kosterdiensten, als lektor, met het bezoeken van zieken en ouderen, het verwelkomen van nieuwkomers, het rondbrengen van de Nieuwsbrief en de Kerkbalans.

Regelmatig verschijnt er een Nieuwsbrief waarin de kerkdiensten worden aangekondigd en allerlei zaken die in de Statie gebeuren worden besproken.

De Statie werkt op oecumenisch gebied nauw samen met de Protestante Jacobuskerkgemeente in Rolde. Er worden regelmatig oecumenische vieringen gehouden zoals de Paaswake, de Dodenherdenking op 4 mei en de Startzondag in september. In de vastentijd is er op iedere woensdagavond een oecumenische vesperdienst.

Parochianen, die over zichzelf vertellen of iets schrijven.

Jaarlijks kregen de abonnees van het parochieblad een verzoek het abonnementsgeld voor het blad over te maken. Afhankelijk van de locatie werd er een acceptgirokaart bijgevoegd. Dit systeem werkte prima, maar had toch een paar nadelen.
In een aantal gevallen werd, ondanks de goede bedoelingen, vergeten het bedrag over te maken, zodat een herinnering soms nodig was. Ook merken we dat de bankkosten van persoonlijke overschrijvingen en acceptgirokaarten elk jaar hoger worden.

Daarom bieden we een systeem van automatische incasso aan. U kent het ongetwijfeld, omdat de meesten van u energie, abonnementen, verzekeringen ook al op deze manier betalen.

U kunt het formulier downloaden en afdrukken. We vragen u het formulier persoonlijk, per mail of per post in te leveren bij uw locatie t.a.v. de penningmeester. Adressen van de locaties vindt u op de website rechtsonder bij de drie locaties en ook in de Tau.
U kunt altijd de betaling binnen 56 dagen terugdraaien of de overeenkomst opzeggen!
We willen nog wel aangeven dat automatische incasso niet verplicht is; u kunt nog steeds met een eigen overschrijving betalen, maar we sturen geen acceptgirokaarten meer.

Het standaardbedrag voor een abonnement is € 21,90; bij automatische incasso is dat € 18,90. Veel parochianen hebben echter de goede gewoonte een wat hoger bedrag over te maken. Dat kunt u natuurlijk ook invullen op het formulier. Graag zelfs.

Hans Fikkers, penningmeester

"Voor mij is het geloof iets wat bij het leven hoort, zowel bij de dagelijkse dingen als bij de belangrijke gebeurtenissen in het leven. Maar geloof is voor mij niet alleen iets voor mijzelf.

De Heilige Titus Brandsmaparochie organiseert in de herfstvakantie van 20 t/m 24 oktober 2025 een bijzondere bedevaartsreis naar Assisi, de stad van Sint Franciscus.

Foto's van Gijs ter Veer en Joep Coppes

Na de Franciscusdag van 2019 hebben 342 deelnemers de enquête ‘Het Verschil’ ingevuld. Daar heeft u ons ontzettend mee geholpen en we willen u daarvoor nogmaals reuze bedanken.

“Ik ben gelovig en ook bewust gelovig. Ik geloof niet in één waar geloof maar ik voel mij over het algemeen thuis bij het katholieke geloof. Ik vind onze tradities en rituelen heel mooi en waardevol. Ik beleef het geloof vooral gevoelsmatig en in praktische zin: elkaar helpen en samen kerk zijn. Ik heb weinig met verkondigingen die alleen over de Bijbellezingen gaan en die de schrift uitleggen.”

Dat is de duidelijke opvatting van Ronald Mors. Hij is zo’n zestig jaar geleden geboren in Alkmaar. “Ik was het eerste kind van mijn ouders die, zoals het geboortekaartje al aangeeft, God bedankten voor mijn komst. Ik zat natuurlijk op een katholieke lagere school en zong in het kinderkoortje. Kortom ik leefde in de katholieke zuil, zoals dat was in die tijd. De middelbare school was het katholieke Petrus Canisius College etc. Maar allengs werd het kerkbezoek steeds minder frequen.".

Zuil
"Ik ging studeren in Wageningen en kwam in Bennekom te wonen. Weg katholieke zuil en welkom in de grote wereld. Dat heeft mij best wel wat moeite gekost, beschermd als ik was opgegroeid, om mijn weg te vinden, maar uiteindelijk lukte dat ook weer. De kerk en het geloof waren wat minder nadrukkelijk aanwezig. Dat veranderde toen ik in mijn derde jaar mijn latere vrouw Barbara leerde kennen. Zij was Poolse en zoals zoveel Polen, zeer katholiek. En ook actief. Dat gaf weer een nieuwe injectie aan mijn katholieke ziel en zo is het steeds gebleven.
Ik studeerde af in de veevoeding en ging werken in Rotterdam, bij Cebeco-Handelsraad. Later kwam ik in Doetinchem terecht waar zij een voerfabriek hadden. Na enige tijd ging ik werken bij Hendrix’ Voeders in Boxmeer: een begrip in Brabant en Limburg. En na een heroriëntatie besloot ik om mij meer met mensen te bemoeien en kwam ik zodoende in de verkoop terecht bij Avebe in Veendam. We besloten toen een huis in Zuidlaren te kopen. En daar wonen we nu al zo’n 25 jaar.

Ziekbed
Mijn vrouw Barbara is nu ruim vier jaar geleden overleden aan kanker, na een ziekbed van ruim een jaar. Dat zette mijn leven volledig op zijn kop. Ik had echt lange tijd nodig om weer stevig op mijn benen te kunnen staan en te weten wat ik nu verder nog wilde in het leven. Die tijd heb ik mijzelf ook gegeven en uiteindelijk heb ik gekozen om de Pabo, in verkorte vorm, te doen en mij om te scholen tot leraar voor de basisschool. Dat had zeker ook een ideële component: namelijk mijn kennis, ervaring en kunde over te dragen op de jonge generatie.

Ik vind het zeer inspirerend om te horen hoe je je geloof nu kunt inzetten in de hedendaagse maatschappij en de problematieken van deze tijd. Hoe wij als Christenen de uitdagingen van onze tijd kunnen aangaan. Daarom voel ik mij ook thuis bij de praktische invulling die ons geloof in onze parochie krijgt en houd ik mijn hart een beetje vast ten aanzien van de conservatieve stroming die steeds sterker wordt om ons heen.
Ik zing in ons koor in Zuidlaren, maar inmiddels ben ik ook al vaste ‘gast’ van het koor in Roden. Eigenlijk is dat inmiddels ook al mijn koor geworden. Mannelijke zangers zijn schaars in de meeste koren en zo ben ik zo’n twee jaar geleden door het Triniteitskoor gevraagd of ik hen zou kunnen ondersteunen bij de uitvoering van de mis van Gounod tijdens of rond de Kerst. Dat heb ik gedaan en ik ben er eigenlijk blijven hangen. Ik werd daar liefdevol ontvangen en ik voelde dat ik daar zeer welkom was. Dat heb ik graag beantwoord met mijn aanwezigheid en inzet om van iedere mis iets moois te maken.

Bestemming
Ik ben nu in dienst bij de KOC: de Katholieke Onderwijs Centrale in de stad Groningen. Hieronder vallen de drie katholieke scholen van de stad. Concreet werk ik nu op de St. Michaëlschool, hartje Groningen in de Butjesstraat. Dat voelt echt als een bestemming die door Gods hand tot stand is gekomen: als een missie; Zonder het al te groot te willen maken. Dat trof mij ook in de welkomstwoorden van onze nieuwe pastor Garcia. Dat hij zich door Gods hand geleid voelt. Er kwam een vacature, ik was op zoek, reageerde en werd dezelfde dag gebeld door de schoolleider. We hadden een mooi en fijn gesprek, het gevoel was goed en nu werk ik daar. Ook daar voel ik mij zeer welkom. Tegelijk leven we in het hier en nu en niet alles is rozengeur en maneschijn. Ook daar niet. Niet iedere dag is een feestje, maar aan het einde van de week ben ik dankbaar dat ik dit mag en kan doen.

Dimensie
Mijn geloof en de gemeenschap die wij zijn kreeg een extra dimensie toen mijn vrouw overleed. Dan voel je dat je niet alleen bent. Je staat niet alleen in het afscheid en ik vond de uitvaart heel bijzonder zoals ik door de mensen van onze kerk begeleid ben die dag: heel troostvol. Ik weet dat ikzelf een toespraak wilde houden en dat pastor Truda de Boer tegen mij zei: “Als je dat wilt dan gaat het je lukken” en zo was het ook. Ik kon het gewoon doen. Dat was voor mij heel zinvol en waardevol om te doen. Dat is het voordeel als je uit dezelfde haven op weg gaat.
En daarom mijn wens: Moge God u geleiden!”

Ton Kuis

Begin december kwam in het nieuws dat er in Nederland mensen zijn die zichzelf beschouwen als soevereine burgers en zich willen losmaken van de overheid. Zij schrijven een brief aan bijvoorbeeld de belastingdienst of aan het justitieel incassobureau dat zij niets met deze instanties te maken hebben en geen belasting of boete hoeven betalen. Ze schrijven ook brieven naar de Hoge Raad in Den Haag. De president daarvan bracht deze problemen in het nieuws en sprak erover op televisie.

Een merkwaardig verschijnsel! Een burger die geen deel wil uitmaken van onze maatschappij. Het gaat waarschijnlijk om mensen die niet goed in onze ingewikkelde samenleving mee kunnen komen vanwege (sociale) armoede en misinformatie. Maar het is ook een teken van het wantrouwen dat er bij burgers is, een wantrouwen in de overheid en in overheidsinstanties. Dit heeft zeker een rol gespeeld bij de verkiezingen voor de 2e Kamer op 22 november. Men is wars geworden van instituties.

Toch zijn instituties in de samenleving nodig. Zonder autoriteit, wetten, regels, normen, controle en betrouwbare rechtspraak is samenleven onmogelijk. Dit alles is juist een voorwaarde voor een geordende samenleving waarin iedereen zijn rechten en plichten kent. En het geldt voor álle burgers. Het is een vreemd verschijnsel als men dat niet inziet.

Ook de Kerk kan niet zonder haar institutionele gestalte. We hoorden in het verleden nog wel eens uit de mond van sommige gelovigen – het is de laatste tijd veel minder geworden – dat men het geloof wel waardeerde maar niet het instituut ‘Kerk’. Maar geloof en Kerk zijn niet los van elkaar verkrijgbaar, zeker niet als we samen Kerk willen zijn en samen ons geloof willen beleven. Je bent niet op je eentje Kerk. En dus is er autoriteit en zijn er regels en wetten, waarvan sommige door God gegeven. Overal waar mensen met elkaar leven, werken en recreëren zijn er regels. De praktijk van het leven vraagt er ook om.

Ron van den Hout
bisschop van Groningen – Leeuwarden

In 2015 heeft het bestuur van onze parochie de tarieven voor bijzondere vieringen opnieuw vastgesteld. Deze tarieven gelden ondermeer voor uitvaart- en trouwvieringen.

Bij de vaststelling geldt een aantal uitgangspunten. Zo zal iemand nooit om financiële redenen hoeven af te zien van een bijzondere viering. Daarom kan er, ondanks deze vaste tarieven, altijd een aangepaste afspraak worden gemaakt met de pastor.

Ook is er verschil gemaakt tussen parochianen die een wezenlijke bijdrage leveren door middel van de actie Kerkbalans en parochianen die meer incidenteel een steentje bijdragen. De grens is gelegd bij een Kerkbalansbijdrage van € 125 per jaar. Maar ook hier kunnen weer bijzondere omstandigheden gelden die om overleg vragen.

De tarieven
Alles overwegende zijn de volgende tarieven vastgesteld:

• Doop, verwachte gift van € 50. Ongeacht bijdrage en wel of niet tijdens een viering.
• Jubileumviering, € 250.
• Trouwdienst zonder koor, € 650 (€ 400 bij een bijdrage Kerkbalans van minimaal € 125).
• Trouwdienst met koor en organist, € 850 (€ 525 bij een bijdrage Kerkbalans van minimaal € 125).
• Trouwdienst buiten kerk, alleen pastor, € 450 (€ 400 bij een bijdrage Kerkbalans van minimaal € 125).
• Uitvaart vanuit kerk, € 700 (€ 500 bij een bijdrage Kerkbalans van minimaal € 125).
• Uitvaart met koor en organist, € 900 (€ 625 bij een bijdrage Kerkbalans van minimaal € 125).
• Uitvaart buiten kerk, alleen pastor, € 450 (€ 400 bij een bijdrage Kerkbalans  van minimaal € 125).
• Avondwake, € 300 (€ 200 bij een bijdrage Kerkbalans van minimaal € 125).

In Assen en Roden is het mogelijk een viering te streamen tegen een toeslag van € 50. Dat kan, naar keuze, op drie manieren:

• live, via een voor iedereen openbare verbinding
• live, via een gesloten verbinding (alleen toegang met een code)
• opgenomen en verstrekt als een mp4 bestand.

Voor een misintentie, die vooraf wordt opgegeven via een locatiesecretariaat of pastor, geldt een tarief van € 10. Wordt voorafgaande aan de viering een intentie opgeschreven in het intentieboek, dan is dat gratis.